کتاب تشکیلات توحیدی، مجموعهای است از بیانات حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای (مدّظلّهالعالی) که در زمینهی فنون، مهارتها و الزامات کار تشکیلاتی با رویکرد معرفتی و معنوی به رشتهی تحریر درآمده است.
این اثر را میتوان یکی از جامعترین و منسجمترین کتابهای تشکیلاتی و مدیریتی بهشمار آورد که پس از مطالعه و بررسی حدود ۲۰ هزار صفحه از بیانات و مکتوبات معظم له، در مدت دو سال نگاشته شده است.
ویژگی بارز و وجه تمایز کتاب حاضر نسبت به کتب موجود در این است که تمامی بخشها و فصول آن از زاویهی جهانبینی توحیدی موردِبررسی قرار گرفته است تا خوانندهی محترم بتواند نسبت به چگونگیِ امتداد توحید در عرصههای مختلفِ کار تشکیلاتی بهصورت کاملاً کاربردی آگاهی پیدا کند.
«پیشنهاد عملی باید داد. هر پیشنهادی که میخواهید بدهید، نگاه کنید ببینید چقدر قابل عملی شدن است؛ برنامهی منطبق با وضعیت زمین بدهید.
اگر چنانچه شما جادهای که میخواهید بکشید، خصوصیات و مُمَیِّزات زمین را در نظر نگیرید و خودتان را آماده نکنید برای برخورد با این خصوصیات، خیلی زود دچار مانع میشوید؛ میرسید به یک _فرض کنید_ ارتفاعی، میگویید نشد؛ خب از اول میخواستید فکرش را بکنید که این راه ارتفاع دارد، این راه ارتفاعات صخرهای دارد، این راه رودخانه دارد، پل لازم دارد.
وقتی اینها را قبلاً پیشبینی نکردید و در برنامه نگنجاندید و برنامه را بر اساس واقعیت زمین تنظیم نکردید، طبعاً گیر میکنید. برنامه را با توجه به واقعیتها باید نوشت؛ آن چیزی که واقعیت است و میشود عمل کرد.»
💬 بیانات در تاریخ ۹۶/۰۶/۰۶
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۳۵۴ و ۳۵۵
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«کادرسازیهای امام، غیر از کادرسازیهای حزبی بود. احزاب مینشینند اشخاصی را به طور خاص تربیت میکنند، برای اینکه مثلا فلان شغل و فلان کار را به اینها بدهند؛ اما امام جوانان را تربیت میکردند و به آنها روحیهی خودباوری میدادند ...
امام راهشان روشن بود، شیوهشان معلوم بود و میدانستند که چه میخواهند. شیوهی امام عبارت بود از شیوهای که پیامبران آن را میپیمودند؛ یعنی تزریق ایمان و باور عمیق، همراه با بصیرت و آگاهی و تأمل و فکر در مخاطبان خود. چنین روشی بهطور طبیعی استعدادها را شکوفا میکند و کادرها را پرورش میدهد.
لازم نبود از ده سال قبل بردارند فهرستی تهیه کنند که فلان کس را برای فلان کار میخواهیم؛ اما بهطور طبیعی فهرستهایی طولانی به وجود میآمد.»
📅 بیانات در تاریخ ۷۷/۱۱/۱۳
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۳۴۹
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«موازیکاری به معنای دوبارهکاری، درست نیست. حالا نه اینکه هر کار موازی غلط باشد. نه! گاهی کارهای موازی چون نیاز زیاد است، لازم است. اما دوبارهکاریها و اضافهکاریهای بیمنطق را مواظب باشید پیش نیاید و جلویش را بگیرید.
کار موازی چند عیب دارد:
اولاً هزینهی انسانی زیادی بیجا مصرف میشود،
ثانیاً هزینهی مالی زیادی مصرف میشود،
ثالثاً تناقض در تصمیمگیریها بهوجود میآید _وقتی دو دستگاه، مسئول يك كاری هستند، اين يك تصميم میگیرد، آنهم يك تصميم دیگر میگیرد_
و رابعاً از همه بالاتر، مسئولیت لوث میشود.»
💬 بیانات در تاریخ ۹۲/۰۲/۰۲ و ۸۹/۰۶/۰۸
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۶۲۰
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«همهی این جوانانى كه شما در خیابانها مىبینید مشغول زندگیاند و دنبال كار خودشاناند، باید در دلتان آنها را یك بسیجی بالقوه فرض كنید و بسیج بشوید، براى اینكه آنها را جذب كنید.»
📆 بیانات در تاریخ ۶۹/۰۹/۰۱
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۳۰۸
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«ما همينطور كه داريم حركت مىكنيم، غالباً اينجور هستيم كه از كار خودمان، از خطاى خودمان، از تقصيرى كه مىكنيم، غفلت مىكنيم؛ توجه نمىكنيم به اشكالى كه در كار خودمان وجود دارد.
اين خود، هم خود شخصى است، هم خود جَماعى؛ ملت خودمان، حزب خودمان، جريان خودمان، جناح خودمان.
هرچه كه به خود انسان ارتباط پيدا مىكند، عيوب آن غالباً موردِغفلت قرار مىگيرد.
انسان، غالباً بدیهای كار خودش را نمىشناسد. بهعبارتدیگر، حبّ نفس نمىگذارد كه ما به نواقص و عيوب خودمان آشنا شويم.»
بیانات در تاریخ ۸۹/۰۵/۲۷ و ۷۳/۰۱/۰۱
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۲۸۹
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«کار باعجله، کار عمیقی نخواهد بود. شما کمتر کار عمیقی را پیدا میکنید که با عجله و سرهمکُنی درست شده باشد.
كارهاى عميق، كوتاهمدت نيست؛ زودبازده نيست؛ بلندمدت است؛ ديربازده است؛ اگر درست صورت بگيرد، ماندگار خواهد شد، مثمر خواهد شد؛ اگر سرهمبندى شد، شتابزده شد، آنوقت نتيجهى لازم را نخواهد داد.»
📔منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۴۱۴
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«در روايت دارد كه در هر سفرى كه پيامبر اكرم (صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَ آلِه) سه نفر را مىفرستادند، يكى را بر آن دو نفر ديگر امير مىكردند؛ «فَلْيُؤَمِّروا أحَدَهم». امير قرار مىداد، يعنى چه؟ يعنى هرچه او گفت، أمرش براى اينها واجبالإطاعه است.
فرق اسلام با غير اسلام اين است كه در غير اسلام، در بساط طاغوت، آن كسى كه امير شد، اگر وقت غذا رسيد، مىگويد چربترش را جلوى من بگذاريد! وقت غذا پختن هم كه مىشود، مىگويد من اميرم، پس شما چهكارهايد، برويد ظرفها را بشوييد، غذا را هم خودتان درست كنيد!
در اسلام، اينطور نيست. امير و غير امير، غذا را باهم مىخورند؛ گرسنگى هم باشد، باهم مىكشند؛ كار هم باشد، باهم تقسيم مىكنند؛ اما هرچه او گفت، بايد آنها عمل كنند. اطاعت از دستور فرمانده، واجب است؛ حكم عقل و شرع و تجربه است.»
💬 بیانات در تاریخ ۶۹/۰۶/۲۹
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۳۳۲
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی
«بعضىها نخبه هستند در كار هنر، كه [اگر] يك چيز صنعتى دستش بدهى درمیماند؛
بعضىها بهعکس، نخبه هستند در كار صنعت؛
يكى نخبه است در كار فكر و فلسفه،
يكى نخبه است در كار مسائل اجتماعى،
يكى نخبه است در كارهاى خدماتى.
ببينيم، پيدا كنيم استعدادها را، شناسايى كنيم و ورز بدهيم اين استعدادها را تا اينكه ورزيده بشوند، تا اينكه بتوانند كار كنند، تا بتوانند ابتكار كنند.»
📆 بیانات در تاریخ ۹۵/۰۲/۱۳
📔 منبع: کتاب تشکیلات توحیدی، صفحه ۳۰۳
تشکیلات/تشکّل/کار تشکیلاتی/تشکیلات توحیدی
اخلاق تشکیلاتی/مدیریت/مدیریت توحیدی/مدیریت اسلامی